Zoals ik ook al in mijn vorige post heb vermeld, heb ik door mijn ziekte eigenlijk alleen maar een grotere behoefte gekregen om te scrappen. In de eerste weken na mijn behandelingen wilde ik wel, maar kon ik absoluut nog niet omdat ik daar totaal geen energie voor had. Eind oktober ben ik weer een beetje begonnen, maar echte inspiratie had ik nog niet. Ik ben begonnen met het scrapliften van een paar layouts en toen kwam mijn mojo weer een beetje terug. Maar heel enthousiast over mijn eerste pagina's was ik toch niet, ik moest er echt weer een beetje inkomen. Aan de andere kant vond ik het ook niet zo heel erg. Het allerbelangrijkste vond/vind ik dat ik de foto's gescrapt heb en weer een verhaal had opgeschreven.
Afgelopen December heb ik weer een December album gemaakt. In eerste instantie had ik besloten om het dit jaar niet te doen, omdat ik er tegen op zag om elke dag te moeten scrappen. Nicolette (nog steeds geen blog :) ) heeft me overgehaald om het toch te doen en daar ben ik haar heel dankbaar voor. Ik heb inderdaad niet elke dag gescrapt omdat het er simpelweg niet altijd van kwam, maar inmiddels is mijn album zo goed als klaar. Alleen nog wat laatste puntjes op de i.....
Ik zal jullie niet vermoeien met alle 31 pagina's, dus vandaar hier een kleine selektie:
5 opmerkingen:
Geweldig Moniek.. een echte jij!!
Heerlijk om te zien dat je weer terug in de running bent!
Liefs,
Lisette
Jaja, dit is weer een echte Moniek.
Wat ontzettend fijn om te lezen, dat je er weer bent, na een hele moeilijke periode!
Liefs, Ellemieke
Fijn dat je er weer bent, ik heb je gemist
Wat prachtig, Moniek! Ik ben zo ontzettend blij voor je dat je je zo goed voelt! En dat je weer jouw creativiteit kwijt kunt. Want ik heb jouw creaties echt gemist!
Heel veel liefs,
Nellie
Leuk hoor Monique. Heb de mijne ook net geupt ;)
Maar ik schrok wel een beetje van je verhaal over de baarmoederhalskanker. Ik had wel gemerkt dat je al heel lang niet meer geblogd had, maar dat dit er achter zat...
Gelukkig ben je nu weer terug. Hoop dat alles goed met je gaat nu.
Sterkte
Groetjes,
Jolanda
Een reactie posten