.... laat ik weer eens wat van mij horen!
Mijn excuses voor deze lange afwezigheid! Geen paniek, alles gaat goed hier :)
En eigenlijk gaat het zelfs heel erg goed! Ik heb het gevoel dat ik nagenoeg weer helemaal de oude ben. Ik heb nog wel wat last van een paar bijwerkingen van de chemo en met name de bestralingen, maar ik bruis weer van energie en geniet van het leven!
De afgelopen maand is heel druk geweest en daardoor is er van het scrappen bar weinig terecht gekomen. Ik heb dan ook niet veel om hier te laten zien, maar er is genoeg bij te praten:
Tim heeft afscheid genomen van zijn basisschool en gaat volgend schooljaar naar de middelbare school. De laatste twee weken van het schooljaar zijn we druk geweest met de musical, feestjes, bbq's, high tea's en veel afscheid nemen.... ik heb toch wel even een beetje moeten slikken. Gelukkig zit Bette nog 2 jaar op de basisschool, dus een definief afscheid was het nog niet. Maar wat gaat de tijd snel! Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik Tim hartverscheurend huilend achterliet bij juf Ingrid en nu is hij een grote puber die niet kan wachten tot hij naar zijn nieuwe school kan fietsen!
Ik ben begonnen met het verven van al het binnen houtwerk in huis. Wat een vreselijke klus is dat! Niet voor niets hebben we het al jaren voor ons uit geschoven, maar nu moest het toch écht gebeuren van mezelf. Ik ben begonnen met de hal, waar ik ook de muren heb gedaan. Onze jassen hingen altijd in een soort nis, maar daardoor zag onze, toch al niet zo ruime, hal er erg klein uit. We hebben besloten om al onze jassen in een gangkast te hangen, maar hierdoor moest deze kast (met al mijn scrapspullen!!!!) éérst opgeruimd worden. Zo rol je van het één in het ander.... Dus tussendoor ook nog een grote opruimaktie gehouden..... wat een vreselijke zooi kan een mens toch bewaren! Dit keer ben ik heel rigoreus geweest. Dingen die ik al lange tijd niet meer gebruikt, gezien of gedragen had, werden nu echt weggedaan! En het is waar wat zeggen: opruimen geeft een heel goed gevoel in je hoofd!
Vervolgens iets wat al wat langer geleden is geweest: we zijn in de meivakantie met ons viertjes een week naar New York geweest. We waren dit al veel langer van plan, omdat JP mij in New York te huwelijk had gevraagd en we altijd gezegd hebben dat wanneer we 12,5 jaar getrouwd zijn, we dit in New York zullen vieren. Het kwam nu toevallig net zo uit dat we na het ellendige jaar dat we achter de rug hebben, in april 12,5 jaar getrouwd waren. Uiteraard heb ik heel veel foto's genomen! ik heb mijn foto's in een digitaal foto-album af laten drukken dat ik vervolgens weer uit elkaar heb gehaald, zodat ik er allerlei memorabilia tussen kan voegen. Ik ben er mee bezig, ik ben er helemaal tevreden over, maar het is nog niet af..... nog even geduld dus!!
Verder heb ik besloten om te stoppen met mijn werk voor de CmF en de workshops die ik in Heesch geef. Het was geen gemakkelijke beslissing, omdat ik altijd met heel veel plezier voor hen gewerkt heb, maar soms lopen de dingen zoals ze lopen....... in het huidige zomernummer staan nog 2 artikelen van mijn in in het september/oktobernummer komt mijn laatste bijdrage te staan....... ik blijf wel workshops geven voor Doeading in Spijkenisse en ook online blijf ik gewoon doorgaan met de dingen die ik deed.
en tot slot neem ik meteen weer voor eventjes afscheid: we gaan binnenkort op vakantie naar Frankrijk. Heerlijk! Al vanaf het jaar 2000 schrijf ik elke dag van onze vakantie onze belevenissen in een vakantieboek. Vanaf de tijd dat ik het scrappen heb ontdekt, werd het steeds meer een vakantiejournal, maar dit jaar heb ik besloten om het weer wat simpeler aan te pakken. De laatste paar jaar sleepte ik vanalles mee, zodat ik tijdens de vakantie in mijn vakantiejournal kon scrappen. Mijn doel was dan om met een compleet vakantiealbum thuis te komen, waar alleen nog de foto's in geplakt hoefden te worden. Maar elk jaar mislukte dat toch weer.... ik nam steeds veel te veel spullen mee en uiteindelijk werd het toch steeds meer een soort vakantieboek zoals ik ze in het begin maakte. Dit jaar doe ik het dus anders. Geen druk, geen verplichting om elke dag creatief te zijn, maar gewoon een schrift waar ik in schrijf. Netzoals jaren terug. Want ook die schriften zijn ontzettend dierbaar en ze helpen later weer bij het scrappen van de foto's.
Jaren terug heb ik bij papierhandel Damen in Den Haag een cursus dozenmaken gevolgd en daar toen verschillende pakketjes gekocht. Bij het opruimen van mijn kasten kwam ik ze weer tegen..... een aantal zijn er weggegaan, maar één pakketje kon ik toch niet wegdoen en hier heb ik mijn vakantiejournal van gemaakt:
ik weet niet precies hoe je zoiets noemt, maar het is een soort sorteermap met 8 vakken. Ik heb het beplakt met cardstock en scrappapier en hier bewaar ik de komende vakantie alle foldertjes, bonnetjes en andere leuke dingetjes die ik wil bewaren. Alles handig bij elkaar!
in het eerste vakje zit een schrift waar ik elke dag onze belevenissen in ga schrijven. Het schrift heb ik zelf gemaakt van wit cardstock, een paar grote tags en een oud schoolschriftje waar Bette mee thuis kwam aan het eind van het schooljaar. Op de witte pagina's heb ik gestempeld en ook de voorkant is grotendeels bestempeld. Heel simpel, maar helemaal zoals ik het voor ogen had!
Ik ben klaar helemaal klaar voor de vakantie :)
tot later!
XXXM
